Jesteś niezalogowany
NOWE KONTO

Polski Deutsch

      Zapomniałem hasło/login


ä ß ö ü ą ę ś ć ł ń ó ż ź
Nie znaleziono żadnego obiektu
opcje zaawansowane
Wyczyść

 
 
 
  ID: 563225

Budynek nr 117

Pogotowie Ratunkowe, Studienanstalt kat. Missionsgesellschaft Mariannhill, Julius Neugebauer Fabrik



Budowa
<1900
 
Zespół trzech budynków (należących pierwotnie do fabrykanta Eberharda Neugebauer'a) i przynależnych zabudowań gospodarczych, magazynów i garaży. Budynek główny, wraz z oficyną i przynależnymi zabudowaniami gospodarczymi , 6 września 1930 r. został kupiony przez Towarzystwo Misyjne z Mariannhill, które założyło tu szkołę dla misjonarzy (Studienanstalt), pod kierownictwem doktora ojca Bernharda Barbian'a (wcześniej prowadził podobną szkołę "Schulhaus Aloysianum" w Lohr nad Menem). Celem szkoły było ...
Zespół trzech budynków (należących pierwotnie do fabrykanta Eberharda Neugebauer'a) i przynależnych zabudowań gospodarczych, magazynów i garaży. Budynek główny, wraz z oficyną i przynależnymi zabudowaniami gospodarczymi , 6 września 1930 r. został kupiony przez Towarzystwo Misyjne z Mariannhill, które założyło tu szkołę dla misjonarzy (Studienanstalt), pod kierownictwem doktora ojca Bernharda Barbian'a (wcześniej prowadził podobną szkołę "Schulhaus Aloysianum" w Lohr nad Menem). Celem szkoły było pozyskanie młodych dla misji oraz zaszczepienie w nich ideałów misyjnych. Jednak szkoła nie miała lekkiego życia w ówczesnej rzeczywistości bielawskiej. Większość bielawian stanowili ewangelicy, intensywnie działali tu faszyści i komuniści, którzy też niezbyt przychylnie przyjmowali obecność katolickiego zgromadzenia i to przy głównej, wówczas bielawskiej ulicy (mimo to, a może właśnie dlatego, alumni obsadzili lipami leżący naprzeciw szkoły, po drugiej stronie ulicy, fragment lewego brzegu Bielawicy, tworząc istniejący do dziś bulwar (koryto Bielawicy zostało zakryte w końcu lat 80-tych), a przed budynkiem głównym posadzili 4 miłorzęby i dwa cisy. Poza tym, wbrew pozorom, w budynkach nie było tak dużo miejsca, dla prawie 100 alumnów i ponad 15 zakonników.Tak więc, kiedy nazajutrz po kazaniu w Skorogoszczy, zaproszonego tam we wrześniu 1932 r., ojca Marzellina Bruno z bielawskiej szkoły, właścicielka skorogoszczańskiego pałacu , hrabina Elizabeth Kersenbrock Schattgotsch, zaproponowała przekazanie pałacu na potrzeby szkoły, przyjęto propozycję z radością. Było to dla zakonników doskonałe rozwiązanie. Formalną umowę darowizny podpisano w październiku 1932 r. Po spełnieniu wszelkich formalności, pałac został przekazany zgromadzeniu 19 lipca 1933 r. a dwaj pierwsi zakonnicy przenieśli się tam już 21 lipca. Całą szkołę przeniesiono z Bielawy, w ciągu 10 dni października tegoż roku, praktycznie nie przerywając nauki. W 1935 r. ojciec Bernhard Barbian zostaje kierownikiem domu misyjnego św. Pawła w Arcen w Holandii, a jego obowiązki na Śląsku, przejmuje, ojciec Marzellin Bruno. Placówka w Holandii, działała do końca 1940 r. (okupacja Holandii). podobne losy spotkały szkołę w Skorogoszczy. Tam po 1940 roku wprowadzono przesiedleńców niemieckich z Bessarabii, potem w 1944 r. utworzono tu ośrodek wypoczynkowo-rehabilitacyjny dla SS. Ojciec Bernhard Barbian zmarł w 1943 r., mając 65 lat. Dzieje ojca Bruno są nieznane. Bielawskie budynki, po wielu perypetiach, zakon sprzedał 15 czerwca 1938 r. Do 1945 r. był tu Pensionsheim (dom emeryta), włączony do szpitala katolickiego, który prowadziły siostry elżbietanki. Po wojnie, zorganizowano w nim przychodnię lekarską, z mieszkaniami dla lekarzy na II piętrze, laboratoria analityczne, punkt krwiodawstwa i siedzibę pogotowia ratunkowego. Po 1989 r. powoli wygaszano działalność medyczną. Przez kilka lat budynek stał pusty, wystawiony do sprzedaży za ok. 400 tys. PLN, znalazł wreszcie właściciela, ale prace renowacyjne zostały już w 2012 r. wstrzymane. Przed budynkiem stał (do końca lutego 2014 r.) drewniany krzyż z napisem na pionowej belce "Ufajcie, jam zwyciężył świat" , postawiony w latach 70-tych, w miejscu dawnego, poniemieckiego zbutwiałego krzyża z blaszaną figurą Chrystusa . Budynek główny zdobią cztery miłorzęby japońskie, oznaczone tabliczkami "Pomnik Przyrody" i dwa cisy (wycięte w 2014 r. ) posadzone przez zakonników. Do budynku głównego, od południowego zachodu przybudowana, podobnej wielkości, oficyna -pierwotnie budynek fabryczny . Trzeci, również pofabryczny, wolnostojący budynek , przekazano już w 1901 r. siostrom szarytkom, jako budynek mieszkalny i połączono go łącznikiem z nowozbudowanym szpitalem katolickim św. Elżbiety (ul.Wolności 114). Był w nim też osobny pokój z wydzieloną kaplicą. Siostry zajmowały się chorymi w szpitalu (którego zakon był właścicielem). Po 1946 r., szpital jako mienie poniemieckie upaństwowiono, zakonnicom pozostawiając ich dom mieszkalny i zatrudniając je w szpitalu jako personel pomocniczy. Zakonnice opuściły jednak Bielawę w 2008 r. W budynku zamieszkały trzy rodziny. Część pomieszczeń na parterze przeznaczono na cele komercyjne. /SyG/ Komunikat Decyzją władz Zgromadzenia Sióstr Elżbietanek, została zamknięta placówka Sióstr Elżbietanek w naszej Parafii. Kojarzone przede wszystkim z opieką nad chorymi, ubogimi i cierpiącymi Siostry Elżbietanki posługiwały w Bielawie przez ponad 150 lat. Wdzięczni Bogu za dar ich obecności wspólnota parafialna modliła się w intencji całego zgromadzenia podczas mszy św. pożegnalnej w niedzielę 21 września 2008 o godz. 8.30. W tych ostatnich chwilach podziękowania za dobroć serca składano na ręce sióstr, które swoje życie poświeciły wyłącznie naszemu miastu, m.in. przez ostatnie 50 lat: s. Damascena, czy s. Eugenia.
Ks. Proboszcz we wprowadzeniu do mszy mówił: Przez lata apostolską posługę w naszym mieście pełniły siostry Elżbietanki. Przybyły do naszego miasta 15 maja 1855 roku. Przywiozła je tu jedna z założycielek i we cztery na początku, rozpoczęły dzieło ewangelizacji wyrażające się w opiece nad chorymi. Nasza, wtedy wieś, była na wskroś wsią robotniczą, pozbawioną opieki socjalnej, opieki związanej z s. Damasceną i s. Eugienią chorymi. Stąd to dzieło podjęte przez siostry Elżbietanki. U początku XX wieku w 1904 roku wybudowały szpital, noszący odtąd wezwanie św. Elżbiety Węgierskiej i szczególnie w tym szpitalu pełniły posługę chorym, aż do czasu, kiedy państwo komunistyczne odebrało im tę własność. Mimo to pozostały na placówce i do dziś tam przebywały. Głównie pełniąc funkcję pielęgniarek, ale też w ostatnim czasie katechetek. czas posługi sióstr Elżbietanek dobiegł końca. Wyrażamy im niezmierną wdzięczność, za te lata obecności i świadectwa pośród nas. List pożegnalny do siostry prowincjalnej skierował bp świdnicki. Piękne przemówienie pożegnalne wygłosił przewodniczący Rady Parafialnej Pan Piotr Łyżwa. Dewizą zgromadzenia Sióstr Św. Elżbiety są słowa Chrystusa: "Przykazuję wam, abyście się wzajemnie miłowali ". Wspólnota ta, jako kontemplacyjno - czynna, łączy codzienną modlitwę z posługą człowiekowi. Miłości, modlitwy i pełnej poświęcenia posługi sióstr Elżbietanek mieszkańcy naszego miasta doświadczali przez ponad 150 lat. Siostry przybyły do Bielawy dwa lata wcześniej niż do Wrocławia. Zajmowały się przede wszystkim dziećmi. Bezinteresownie pielęgnowały chorych w domach, czuwały nocami przy ciężko chorych, prowadziły sierociniec, szkołę podstawową, szkołę zawodową i szpital, który wybudowały na przełomie wieków. Przez ostatnie kilkadziesiąt lat pracowały jako pielęgniarki, też w sali operacyjnej, w szpitalu, który został im odebrany. Opiekowały się kaplicą szpitalną, w której często modliły się za nas i za naszych bliskich. Pełniły również posługę ambulatoryjną w domach, dawały zastrzyki, stawiały bańki. Chodziły, często żeby zdążyć tu i tam jeździły na rowerze, dodawały otuchy w cierpieniu, były powiernikami wielu ludzkich tajemnic i problemów. Były wśród nas i dla nas. Historia sióstr Elżbietanek, to też historia nie jednego życia poświęconego zupełnie dla nas w imię miłości Boga i bliźniego. Między wieloma innymi wspaniałymi siostrami, posługę w powojennych latach w Bielawie pełniły siostry: Gerwina, Andzgaria, Bronisława, Oksylia, Franciszka, Fortunata, Ligoria, Blanka, Marcelina, Małgorzata. Przez 33 lata dobroć i uśmiech rozdawała siostra Bogumiła. W imieniu nas parafian szczególną wdzięczność za wiele lat ciężkiej pracy, za modlitwę i okazywane serce wyrażamy dla sióstr Damasceny i Eugenii i dla siostry Emerencji. Dla tych właśnie sióstr, które do końca są Bielawie. Posługa sióstr Elżbietanek była skarbem Bielawy. Smutno nam, bo siostry odchodzą, bo tracimy ten skarb. Bogu dziękujemy, że mieliśmy go. Za ponad półtorawieczną posługę zgromadzenia w naszym mieście wyrażamy wielką wdzięczność na ręce siostry prowincjalnej. Bóg zapłać czcigodna siostro. Bielawa potrzebuje wiele pomocy, zwłaszcza pomocy duchowej i trudno nam się pogodzić z tym, że siostry odchodzą. Mamy nadzieję, że siostry Elżbietanki do nas wrócą. Niech kochanym siostrom dobry Bóg wynagrodzi trud i poświęcenie, niech Błogosławi całej wspólnocie sióstr św. Elżbiety.
Pokaż więcej Pokaż mniej
 

  • Data: 1931
    komentarze: 5
    Krótka historia szpitala katolickiego i domu misyjnego.
  • Data: 1931-1945
    komentarze: 8
    Na pierwszym planie budynek dawnego pogotowia ratunkowego (dziękuję ...
  • Data: 1938-1945
    komentarze: 7
    "Dom emeryta, widok od frontu". Ul. Wolności 117. W czasie gdy ...
  • Data: 1939
    komentarze: 1
    Ul. Wolności 117. "Dom emeryta. W parku". Zdjęcie z folderu informacyjnego ...
  • Data: 1939
    komentarze: 0
    Ul. Wolności 117. "Dom emeryta. Park z widokiem na kościół parafialny". ...
  • Data: 1939
    komentarze: 0
    Ul. Wolności 117. "Dom emeryta, parkowa alejka". Zdjęcie z folderu ...
  • Data: 1939
    komentarze: 0
    Ul. Wolności 117. "Dom emeryta, fragment parku". Widać "zdobiącego" ...
  • Data: 1939-1940
    komentarze: 0
    Ul. Wolności 117. Portal główny ówczesnego " St. Elisabeth Stift ...
  • Data: 1940
    komentarze: 0
    Ul. Wolności 117. Portal główny ówczesnego " St. Elisabeth Stift ...
  • Data: 1940
    komentarze: 0
    Ul. Wolności 117." St. Elisabeth Stift - Pensionsheim"
  • Data: 1940
    komentarze: 1
    Ul. Wolności 117. " St. Elisabeth Stift - Pensionsheim"
  • Data: 1940
    komentarze: 1
    Ul. Wolności 117. " St. Elisabeth Stift - Pensionsheim"
  • Data: 1940
    komentarze: 1
    Ul. Wolności 117. " St. Elisabeth Stift - Pensionsheim"
  • Data: 1940
    komentarze: 1
    Ul. Wolności 117. " St. Elisabeth Stift - Pensionsheim"
  • Data: 1943
    komentarze: 0
    Ulica Wolności w Bielawie. Obieg pocztowy 1943r.
  • Data: 2007-12-08
    komentarze: 0
    Budynek Nr 117
  • Data: 2008-11-22
    komentarze: 2
    Budynek nr 117
  • Data: 2011-12-15
    komentarze: 0
    Ul. Wolności. Aleja lipowa (bulwar), posadzona po 1930 r. przez ...
  • Data: 2012-04-09
    komentarze: 0
    Dom nr 117
  • Data: 2013-08-12
    komentarze: 0
    Ul. Wolności 117. Dawny, wolnostojący budynek fabryczny, od 1901 ...
  • Data: 2013-08-12
    komentarze: 0
    Ul. Wolności 117. Dawny, wolnostojacy budynek fabryczny, od 1901 ...
  • Data: 2013-08-12
    komentarze: 0
    Ul. Wolności 117. Dawny, wolnostojacy budynek fabryczny, od 1901 ...
  • Data: 2013-08-12
    komentarze: 0
    Ul. Wolności 117. Północna ściana szczytowa budynku głównego.
  • Data: 2013-08-12
    komentarze: 0
    Ul. Wolności 117. Oficyna i zabudowania gospodarcze od podwórza ...
  • Data: 2013-08-12
    komentarze: 0
    Ul. Wolności 117. Budynek główny i oficyna od podwórza.
  • Data: 2014-02-04
    komentarze: 0
    Ul. Wolności 117. Drewniany krzyż przed budynkiem z lat 70. XX ...
  • Data: 2014-02-04
    komentarze: 0
    Ul. Wolności 117. Wejście do budynku głównego, por http://dolny-slask.org.pl/4469332,foto.html?idEntity=563225
  • Data: 2014-02-04
    komentarze: 0
    Ul. Wolności 117. Wejście do budynku głównego, z południowego ...
  • Data: 2014-02-04
    komentarze: 0
    Ul. Wolności 117. Widok od wschodu na budynek główny, poprzez ...
  • Data: 2014-02-04
    komentarze: 0
    Ul. Wolności 117. Budynek główny z północnego wschodu.
  • Data: 2014-10-12
    komentarze: 1
    Bielawa, cztery pomniki przyrody przed budynkiem dawnego Pogotowia ...
  • Data: 2016-04-17
    komentarze: 0
    Bielawa. Budynek dawnego Pogotowia Ratunkowego w trakcie remontu ...
  • Data: 2016-04-17
    komentarze: 3
    Bielawa. Fragment ulicy Wolności oraz remontowany dom, w którym ...
  • Data: 2016-12-16
    komentarze: 0
    Ul. Wolności. Budynki 119, 118 i 117, z południowego wschodu.
  • Data: 2016-12-16
    komentarze: 0
    Ul. Wolności 117. Pięknie odremontowana elewacja budynku głównego.
  • Data: 2016-12-16
    komentarze: 0
    Ul. Wolności 117. Pięknie odremontowana elewacja budynku głównego.
  • Data: 2016-12-16
    komentarze: 0
    Ul. Wolności 117. Pięknie odremontowana elewacja budynku głównego.
  • Data: 2016-12-16
    komentarze: 0
    Ul. Wolności 117. Pięknie odremontowana elewacja budynku głównego.
  • Data: 2016-12-16
    komentarze: 0
    Ul. Wolności. Posesja nr 117 i kamienica nr 118, z północnego ...
  • Data: 2019-01-10
    komentarze: 0
    Bielawa. Dom po remoncie, obecnie wielorodzinny, ulica Wolności ...

Budynek nr 117 na innych fotografiach
  • 1930 - 1940
  • 1906 - 1907
  • 1931
  • 2018